Henna

Nie będzie to post o hennie nakładanej na rzęsy czy brwi, ale o tradycyjnych zdobieniach ciała.
Henna to tak naprawdę nazwa barwnika pozyskiwanego z rośliny zwanej lawsonią bezbronną (jakże poetycka nazwa;)). Barwnik ma kolor ciemnoczerwono-brązowy i malunki przy jego wykorzystaniu mają ponad 5000 letnią tradycję. Zwyczajowo w krajach islamskich wykonuje się tatuaż henną pannie młodej, bogato zdobione są ręce i stopy. Niemniej jednak w niektórych krajach, jak na przykład w Maroku, kobiety robią sobie hennę przy różnych okazjach, nie tylko ślubu, czasem po prostu żeby się upiększyć.

Hennę wykonuje specjalnie przeszkolona kobieta, dalej nazywana pieszczotliwie henniarką :). Jest to nobliwa profesja, trzeba się umawiać na wykonanie malunku ze sporym wyprzedzeniem. Moja henniarka okazała się być bardzo nowoczesna i katalog swoich wzorów prezentowała ze smartfona.

Na zdobienie wybrałam sobie w miarę delikatny wzór kwiatowy, pokrywał on zewnętrzna i wewnętrzną strone dłoni a także stopy. Wykonanie mojej henny zajęło okolo godzinę. Henniarka używała strzykawki z igłą, którą posługiwała sie niczym cieniutkim flamastrem, niesamowity kunszt!

Po nałożeniu wzoru henna zasycha i jest czerna. Żeby efekt jeszcze lepszy, moje dłonie i stopy zostały deliktnie polane wodą różaną. Im dłużej trzymay henne, tym wyraźniejszy i długotrwały jest późniejszy efekt. Ja z moimi wzorkami poszłam spać i na drugi dzień usunęłam zaschnięty barwnik przy pomocy wacików nawilżonych perfumami. Chodzi o to, żeby zmyć barwnik alkoholem, nie wodą, ale akurat spirytusu nie bylo pod ręką;)

Tatuaż z henny trzymał się u mnie prawie dwa tygodnie, pewnie mógłby utrzymać się dłużej, gdybym w tym czasie nie pływała w morzu.

Wszystkim dziewczynom, które wybierają się na wakacje do krajów arabskich polecam zrobienie sobie henny. Jest to piękna ozdoba, ciekawe przeżycie i obcowanie z orientalną kulturą.