Zapraszam na Cypryjskie Wesele

W miniony weekend miałam okazję po raz pierwszy uczestniczyć w tradycyjnym cypryjskim weselu. Jeżeli wydaje Wam się, że ponad stu zaproszonych gosci weselnych to spora impreza, to co powiecie na ponad tysiąc?!

Pierwszy raz o ogromnych weselach an Cyprze dowiedziałam się zaraz po przyjeździe na wyspę i zdecydowanie liczby typu 500 osób zaproszonych na kolacje weselną w hotelu Four Season  powodowało u mnie opad szczeny. Po tym jak został mi wyjasniony system: kredyt – wesele – dużo gosci – dużo kopert  - dużo euro – spłata kredytu – kupno domu, przestało mnie to dziwić. Nawet to, że na wesela zapraszani są ludzie, którzy nigdy na oczy nie widzieli pary młodej, albo np pan z osiedlowego sklepiku gdzie pan młody kupuje mleko , albo kuzyn z Australii, który od 30 lat nie był na Cyprze. No i oni wszyscy obowiązkowo się pojawiają.

 

Także wracając do sedna, slub brali Rafaella i Marios, Marios jest synem Eleny, a Elena pracuje z moim A.  Elena wręczyła A. zaproszenie jakos w marcu, ale o imprezie wiedzielismy kilka miesięcy wczesniej. Slub Rafaelli i Mariosa odbywał się w cerkwii w obrządku prawosławnym. Na samym slubowaniu nie bylismy, ponieważ i tak bysmy do srodka cerkwii się nie dopchali. Impreza zorganizowana w ogromnym przybytku Monte Caputo na wzgórzu tuż przy wyjeździe z Limassol, zaczynała sie o 20. My dotarlismy na 21, po przemierzeniu hektarów parkingu w końcu znaleslismy wolną przestrzeń dla naszego smochodu i po ktrótkim spacerze zajelismy miejsce w kolejce do wejscia. Tak , kolejka jak za cielęciną za czasów stanu wojennego. No wlasnie chyba nie wspomniałam wczesniej, prócz nas zaproszono 1300 innych osób. Na szczęscie Cypryjczycy są wyszkoleni w weselach i kolejka szła w miarę sprawnie. Przy wejsciu na salę czekała para młoda, która zbierała gratulacje, całusy i koperty.  Kiedy już bylismy w srodku, zaczęło się szukanie znajomych i stolika przy którym można by zasiąsć. Po zajęciu strategicznego miejsca udalismy się po jedzenie. Tu , niespodzianka, czyli kolejna kilkusetosobowa kolejka do tzw szwedzkiego stołu. Wygłodniali goscie posuwali się w zawrotnym tempie, także dosyć szybko wyladowalismy z wypelnionymi po brzegi talerzami przy naszym stoliku i można było zacząć uczte. Kelnerzy podczas imprezy roznosili tylko napoje. Z wyskokowych dostępne jedynie piwko, ewentualnie łiskacz.

 

Sala w Monte Caputo ma charakter amfiteatralny. Wszystkie oczy zwrócone były w stronę sceny, na której pojawił się zespół. Najpierw spiewała jedna pani, później druga, potem dwóch panów, później wszyscy razem. Kolega Cypryjczyk siedzący z nami stwierdził, że całe swoje 29 letnie życie stara się zrozumieć, dlaczego na cypryjskich weselach serwują piosenki nadające się raczej na pogrzeb. Rzeczywiscie muzyka na początku była raczej smutna, może miała oddać nastrój rodziców, którzy „tracą” swoje dzieci, a może państwa młodych, którzy tracą swoją niezależnosć. Nie wiem, nie znam na tyle greckiego.

 Niemniej jednak około godziny 23 atmosfera zaczęła się poprawiać. Na srodku sceny pojawiła się para młoda razem ze swiadkami i przy wiwatach i wybuchającym confetti przekroili wielki tort( ale tego tortu nikt nie jadł). Następnie odtańczyli swój pierwszy romantyczny taniec jako małżeństwo. A później młodszy brat pana młodego przygrywał tradycyjną melodię na skrzypcach a młodzi tańczyli cos w rodzaju tradycyjnego folklorystycznego tańca cypryjskiego. Kiedy dobry nastrój i poddrygiwanie zaczęło się wszystkim udzielać , najbliższa rodzina młodej pary przystąpiła do tradycyjnego dekorowania nowożeńców  pieniędzmi. Długie szarfy z połączonych stoeurowych banknotów zostały poprzyczepiane do fraka i sukni, ku obwitosci. A potem już wszyscy zaczęli wywijać na scenie, która stanowiła również parkiet. Malutkie dzieci jak i seniorzy chętnie przyłączali się do pląsów w rytmach greckich melodii. Niestety już po 24 sala zaczęła swiecić pustkami, co jest dowodem na to że weselnicy bawil sie intensywnie, ale krótko.

 

Jeszcze z ciekawostek – po wejsciu na salę każdy z gosci został poczestowany specjanym weselnym ciastkiem, zapakowanym w folie. Podczas imprezy nie serwowano żadnych innych słodkosci, także ja swoje wchłonęłam, ale generalnie zabiera się je do domu jako suwenir. Poza tym po sali krążył profesjonalny fotograf, który wybrańcom robił zdjęcia. Pod koniec wesela można było sobie wywołane zdjęcie zakupić po 5e za sztukę. Zdziwiły mnie jeszcze stroje gosci weselnych – co prawda większosć osób postarała się przywdziać odswiętne wdzianka, no ale liczba kobiet i mężczyzn w dżinsach wcale była niemała. Dodatkowo Cypryjki mają różne pojmowanie elegancji, także można było zauważyć i suknie balowe i koktailowe i plażowe.

 

Z góry przepraszam za jakosć zdjęć oraz brak zbliżeń (nie będę publikować twarzy, nie chcę żeby ktos poczuł się urażony wykorzystywaniem wizerunku), ale mam nadzieje, że choć trochę zobrazują Wam jak wyglądała zabawa.

 

Co myslicie na temat cypryjskiego wesela???